اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر

  مقدمه: بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دارای طرحواره‌های هیجانی هستند که به صورت افکار خودآیند منفی همچون نشخوار فکری، بازداری، اجتناب شناختی از هیجانات و تداوم نگرانی تجربه می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام گرفت.  روش‌کار: مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی منطقه 4 شهر تهران در بازه زمانی آذرماه 1396 تا اردیبهشت 1397 تشکیل دادند که تعداد 32 نفر از افراد دارای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز فوق به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده و در دو گروه 16 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های سنجش بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری گردآوری شده و به وسیله روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) و به کمک نرم افزار تحلیل داده Spss v.22 تجزیه و تحلیل شد.  یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر معناداری را بر بازداری رفتاری و مولفه‌های اجتناب شناختی رفتاری زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل داشته است (001/0>(P. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه به روشنی بیانگر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش بازداری رفتاری و اجتناب شناختی رفتاری زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. با توجه به این یافته‌ها، استفاده از این درمان ارزان قیمت، ساده و کاربردی می‌تواند زمینه ارتقا بهزیستی روان‌شناختی، تنظیم هیجان و عملکرد مناسب در روابط بین فردی را فراهم سازد.